BURGERINITIATIEVEN

“Politieke en medische actie nodig voor Lymepatiënten”

 

Door Vivian Seljee 

 

“Er is dringend actie nodig voor Lymepatiënten”, constateerde Diana Uitdenbogerd, zelf ook lijdend aan de ziekte van Lyme. Ze merkte veel paniek en wanhoop bij andere Lymepatiënten. Deze kunnen vaak geen goede diagnose krijgen, Hierdoor krijgen ze niet de benodigde medicatie, waardoor ze lang blijven kampen met krachtverlies en pijn in de gewrichten. Ze kunnen uiteindelijk zelfs een chronische hersenaandoening krijgen.

 

Het burgerinitiatief

Daarom besloot Uitdenbogerd actie te ondernemen. In eerste instantie zette ze een petitie op en wilde ze zoveel mogelijk handtekeningen binnenhalen. “De problematiek rondom de diagnose- en behandelingsmogelijkheden van de ziekte van Lyme moest bekend worden bij het grote publiek en de politiek.” Niet lang daarna ontdekte ze de mogelijkheid om de petitiepunten wettelijk vast te laten leggen: middels het burgerinitiatief.

 

In januari 2009 startte Uitdenbogerd het Burgerinitiatief Betere diagnose- en behandelingsmogelijkheden ziekte van Lyme. Het burgerinitiatief bevat acht petitiepunten, van het bijscholen van artsen over de Borreliabacterie tot aan het inrichten van een Lyme-expertisecentrum in Nederland.

 

Voorwerk

Voordat Uitdenbogerd haar burgerinitiatief officieel indiende, heeft ze onder andere een gesprek gevoerd met SP-Kamerlid Henk van Gerven. Deze gaf haar het advies om steun te zoeken bij meerdere politieke partijen. Dit advies heeft ze opgevolgd. In totaal heeft ze zes gesprekken gehad met verschillende politieke partijen. “Die gesprekken waren erg bemoedigend, omdat de politici positief tegenover het initiatief stonden. Zo heeft de VVD-fractie het burgerinitiatief ondertekend.”

 

Naast deze gesprekken zocht Uitdenbogerd ook actief de media op. Bij elke tienduizend handtekeningen ging er een persbericht de deur uit. Maar of een initiatief met meer media-aandacht nou ook meer kans op succes heeft in de Tweede Kamer, lijkt haar niet. “Uiteindelijk gaat het erom of het intiatief aan de gestelde eisen voldoet.”

 

Goedkeuring

Op 11 mei 2010 bood Uitdenbogerd de ruim 71.500 handtekeningen aan de Tweede Kamer aan, ruim boven de vereiste 40.000. Of het initiatief aan de “tweejaarsregel” voldeed, dat wil zeggen dat het de afgelopen twee jaar niet in de Tweede Kamer is besproken, dat werd afwachten. “Het wachten op goedkeuring van de Commissie voor de Verzoekschriften en Burgerinitiatieven was enorm spannend.”

 

Aan deze spanning kwam gelukkig een goed einde. In september van hetzelfde jaar werd het burgerinitiatief goedgekeurd door de commissie. In Tweede Kamercommissies was eerder wel de voorlichting over de ziekte van Lyme besproken, maar op de andere petitiepunten waren de Kamerleden nog niet ingegaan. “Een breed scala aan petitiepunten die samen een beleidsveld vormen, zorgt wellicht voor een grotere kans op goedkeuring van de commissie”, merkt Uitdenbogerd op.

 

Tweejaarsregel

Deze zogenoemde tweejaarsregel heeft veel andere initiatiefnemers de das omgedaan. Rense Bos van het Instituut Maatschappelijke Innovatie heeft in 2012 de landelijke burgerinitiatieven en kwam tot de conclusie dat twee derde van de initiatieven niet-ontvankelijk werd verklaard. “Dit stelt veel initiatiefnemers teleur. Zij hebben immers veel tijd en moeite gestoken in het opzetten van een initiatief en het verzamelen van meer dan 40.000 handtekeningen. Hun initiatief gaat dan onderuit doordat het de afgelopen twee jaar al eens is besproken in de Tweede Kamer.” Daarom stelt Bos voor de tweejaarsregel af te schaffen.

 

Uitdenbogerd is neutraal over dit voorstel van Bos. “Aan de ene kant heeft hij een punt. Als een onderwerp al eens is besproken en het komt weer vanuit de samenleving naar voren in de vorm van een burgerinitiatief, dan zou je kunnen stellen dat het juist nog eens in de Kamer besproken moet worden.” Maar ook ziet ze de tweejaarsregel niet als een onmogelijk te overkomen obstakel. “Als initiatiefnemer moet je er voor zorgen dat je geen eenzijdig punt hebt. Dan heb je meer kans op goedkeuring.”

 

Gezondheidsraadsadvies

Deze goedkeuring heeft Uitdenbogerd inmiddels binnen, maar haar burgerinitiatief is nog steeds niet afgerond. De Tweede Kamer diende voor de tweede keer in de geschiedenis een adviesvraag in bij de Gezondheidsraad. Dit onafhankelijke adviesorgaan kwam vervolgens met een advies.

 

Maar met dit advies neemt Uitdenbogerd geen genoegen. Het lijkt zelfs of dit advies op bepaalde petitiepunten een ongewenste richting inslaat. Op 20 november 2013 heeft ze voor het laatst een gesprek gehad over dit advies. Vooralsnog weet ze niet wanneer de uitkomst van dit gesprek bekend zal worden. “Ook al is mijn burgerinitiatief goedgekeurd, dan nog is het de vraag hoe het verder zal gaan lopen. Het blijft spannend.”